Afscheid nemen van iemand van wie we houden is een van de belangrijkste momenten van ons leven, stelt Marisa Bremer van IJsselland Uitvaartzorg. “Het afscheid is onomkeerbaar, maar de herinnering eraan neem je de rest van je leven mee. Het is goed om daar bewust en aandachtig mee om te gaan.” 

IJsselland Uitvaartzorg staat nabestaanden bij om dit afscheid goed voor te bereiden. “Ik wil zorgen voor rust en veiligheid. Ik help je om ruimte te vinden voor het maken van de juiste keuzes. Een overlijden is altijd omgeven door heftige emoties. Zeker in de eerste uren ben ik beschikbaar voor alle vragen en nemen we die rustig samen door. Zo ontstaat er ruimte en rust voor de dingen waar het echt om draait bij een afscheid.” 

Daarbij hoort ook dat nabestaanden zelf onderdelen kunnen verzorgen. Marisa: “Mijn ervaring is dat veel mensen daar graag een rol in willen spelen. Zeker als het gaat om relatief jonge nabestaanden, zo tussen de
veertig en zestig jaar. Dat zijn professionals die – soms vanuit hun werk, soms vanuit andere ervaringen - sommige zaken prima zelf kunnen en willen regelen. In overleg bied ik daarvoor ruimte. Mede daarom ben ik ook enigszins terughoudend met adviezen. Die geef ik alleen als mensen er zelf om vragen of als ik merk dat zij er zelf niet uitkomen.” 

Marisa is een ervaren vraagbaak sinds ze ruim vier jaar geleden koos voor een eigen onderneming in de uitvaartzorg. Als ‘gids rond de dood’ is ze het eerste aanspreekpunt voor een hecht team van uitvaartprofessionals voor alle facetten van de uitvaart: de rouwkaart en advertentie, de locatie, de laatste verzorging en een aandachtige opbaring. 

“Er is tegenwoordig veel mogelijk bij een uitvaart, van bijzondere locatiekeuzes tot aparte wensen. Toch hechten mensen boven alles aan kwaliteit. ‘Gewoon’ mag ook, als het maar goed is, hoor ik vaak. Voorop staat dat mensen recht willen doen aan de overledene, aan de manier waarop deze in het leven stond.” 

Dat betekent bijvoorbeeld ook: rekening houden met iemands achtergrond. “Denk aan ouders van buitenlandse herkomst, die hechten aan hun oorspronkelijke tradities. Die willen mensen meestal in ere houden bij een uitvaart. Ook voor kinderen is dat belangrijk: ze willen graag zeker weten dat ze het allerbeste doen voor hun vader of moeder.” 

Daarom is het goed om het daar al tijdens je leven over te hebben, vindt Marisa. “Je kunt wensen vastleggen in een uitvaartboekje, maar het is vaak al voldoende als je het binnen het gezin of de familie bespreekbaar maakt. Je wilt uiteindelijk het allerbeste voor je dierbaren, ook in en na de dood. Het allermooiste is het als je zijn of haar bestaan als het ware over de dood heen tilt, dat de verbinding blijft en het gevoel dóórleeft.”